Liefde is...

Liefde is... op je werk de boterhammen met pindakaas van je geliefde opeten, omdat de zakjes zijn verwisseld. Zij had mijn kaas. Geeft niet, met twintig kopjes koffie
het plakkerige spul weggespoeld. Oeps, wat een bagger. Wie is er niet groot mee geworden? Ik niet, maar voor de liefde heb ik het wel over.

Een witte Sint

De sint zit dit jaar in de sneeuw. Ik kan me zelf niet herinneren dat we eerder een witte sint hebben gehad. Wel storm en harde wind, maar sneeuw en ijs nee..
In de tuin zagen we vreemde sporen in het wit..geen konijn, geen egel (winterslaap) geen kat, geen hond, geen papagaai, we denken aan een vos, omdat die sporen in een lijn lopen. Eigenlijk moet iedereen in de buurt oppassen als dat zo is. Kippen, konijnen, duiven, niets is veilig voor dit slimme een kattenluikje in de schutting in onze tuin is gekropen.
Met Anja en de baby gaat het goed. We keken vandaag naar de pret echo video en dachten even te zien wat het wordt: een jongen of een meisje, maar nee, het was toch niet zo. Dus even bekroop ons de nieuwsgierigheid, maar die hebben we nu weer laten varen, ach, als het maar gezond is...

Atletiek

Dinsdagavond was ik op de atletiekbaan. Het was koud, erg koud zelfs en aan de rand van de baan lag sneeuw die je bij je enkels greep. We waren door deze elementen nog maar met een kleine groep en de mannen waren bijna allen thuis gebleven. Je hoort mij het woord 'watje' niet gebruiken. Er werd wel veel gesproken over de kou, terwijl dit bij schaatsen geen probleem is. Het hangt kennelijk samen met verwachtingen. Bij hardlopen hoort sunshine en glimmende zwetende lijven, maar zelf vind ik dat je nog beter door de sneeuw kan ploegen als boven de 25 graden lopen.
Sommigen vinden dat je beter helemaal niet hard kan gaan lopen, maar dat is niet helemaal waar. Ons lijf is in de evolutie gevormd om te rennen. Lange benen, smalle heupen. Bij vrouwen leek de schepper het even niet te weten: heupen kunnen niet te smal zijn, anders gaat de baby er niet door, maar ze moet ook wel hard kunnen lopen. Het is een bekken geworden dat net niet smal genoeg is, maar wel goed voor een pijnlijke bevalling. Maar goed dat wij mannen niet hoeven te bevallen.

Het belang van de cultuur

Het belang van de cultuur voor Nederland is niet in een paar woorden samen te vatten, maar ik kan er zo een paar uit de mouw schudden:

- hordes toeristen komen af op de molens, de hofjes en de musea
- Nederland moet zich als piepklein land onderscheiden anders zijn we net zo onbekend als Zuid- west Tirkikoestienie
- onze blik moet naar buiten gericht blijven, de cultuur vormt de verbinding met de rest van de wereld
- een onderdeel van ons toekomstige succes is de kenniseconomie, hier hoort een brede algemene ontwikkeling bij

Zo kan ik nog wel even door gaan, maar ik ben er van overtuigd dat ons land een sterke culturele identiteit nodig heeft.

Stop Bezuinigen op de kunstensector

Vandaag is er protest tegen de grootste bezuinigingsoperatie ooit op de kunstensector. Bezuinigen is nodig voor het huishoudboekje van de overheid, maar de mate waarin dat nu gebeurd is buiten proporties. Dat kan en moet eerlijker worden verdeeld. Stop die afbraakpolitiek en overleg hoe er op een andere, constructievere manier kan worden bezuinigd. Stop de ontwikkeling van een tweedeling in onze maatschappij, waarin Henk en Ingrid straks geen film en geen concert meer kunnen en zullen bezoeken. Stop dat vandaag en teken de petitie!!

november 1985

Het was november 1985. Aan de overkant van de plas, in het verre Amerika gebeurden dingen die we nog niet konden begrijpen. Iets met computers. Op een dag, in dezelfde herfst, in hetzelfde jaar legde de leraar een briefje op onze tafel. Daar stond op dat het mogelijk was vrijwillig iets te leren met een computer te doen. Het kostte een tientje. Ik was wel nieuwsgierig, ik was de enige van de klas. Na schooltijd ging ik naar een lokaal waarin een aantal nerds rondhingen. Ze hingen om een apparaat, dat moest dan de computer zijn. Er was zelfs een leraar bij, ook een nerd, die me een boekje gaf. Het boekje stond vol met commando's. Met die commando's moest je de computer aan de praat krijgen. Dan viel nog niet mee. De nerds waren duidelijk verder. In het boekje stonden oefeningen. Maar waar moest ik dat oefenen? Er was een school vriendje en die had zo'n ding op zolder. Maar hij wilde een spel spelen, dat heette packman. Dus dat was geen succes. Je kon, zo bleek, ook aan de amanuensis vragen of je mocht oefenen op het apparaat. De amanuensis was een weinig mededeelzame persoon, die na enig aandringen het ding aan wilde zetten. Ik zat in een soort werkhok en hij hield toezicht.Het scherm was groen en er knipperde een dingetje. Soms zat ik vast in het programma, dan wist ik niet hoe ik uit de loop (dat is Engels) moest komen. Het verbaasde me wel dat er zo weinig belangstelling
was. Het was toch echt iets heel bijzonders naar mijn bescheiden mening. Misschien was het nog te nerderig. En terwijl ik daar zat te foeteren in dat hok presenteerde Microsoft zijn eerste windows, maar daar had ik geen benul van. En hoe het de wereld zou veranderen ook niet.
Als de kleine er straks is zal het voor hem/haar niet anders zijn dan of het altijd zo is geweest.

Hoe het gaat

Alles gaat goed hier. We hebben een leuk Winny de Poeh gordijn gekregen en een muziekdoosje. Die maar even boven op de buik van Anja gelegd, de kleine krijgt alvast wat culturele bagage mee.
De tijd gaat ondertussen door en ook het gewone leven.