maandag 13 december 2010

Vanavond geschilderd

Heden avond met verf geklodderd. En het leuke van klodderen is: van afstand lijkt het dan toch weer ergens op. Ik had diverse dingen op staan. Een zelfportret en wat landschapjes uit Italie.
Ik kan me nooit afzonderen (atelier) dus tussendoor ging de telefoon, de kat wil slagroom en ik moet nog een appel schillen.
Toen kwam Anja binnen, helemaal moe van een avond werken. Ik ga haar nursen.

zondag 12 december 2010

Winterdip

Zelf heb ik er geen last van, maar om me heen hoor ik nogal wat mensen die worstelen met een winterdip. Op dit moment van schrijven valt net een heerlijk zonnetje naar binnen, of het zo moet zijn.
Maar ondanks de zon slaapt de natuur en dat is precies ons probleem: wij slapen niet mee. We moeten ons er bij neer leggen dat het leven afgeremd wordt. Eigenlijk zouden we een winterslaap moeten houden. Aangezien dat geen optie kan zijn is er maar een oplossing voor de treurigen onder ons: dat is of een speciale daglichtlamp of heel veel naar buiten om te wandelen. Behalve het noodzakelijke licht stemt de beweging ook prettiger.
Andere voeding kan ook helpen, deze maand staat stijf van vet voedsel en dat krijg je ook een sloom gevoel van.`
Dus dokter Sjoerd zegt: als je niet bevoegd bent om in je hol te kruipen tot einde maart dan moet je maatregelen nemen en in beweging komen. Dat heeft ook als voordeel dat het sneller voorbij is allemaal.
Tot slot nog een zweverig advies: probeer mee te gaan in die beweging dat ritme van eb en vloed, van zomer en winter, van dag en nacht.

woensdag 8 december 2010

Stoptrein

De conducteur van de zogenaamde 'snel' trein had geen geduld vandaag toen ik met mijn geliefde aan de mobiele telefoon was. Hij eiste mijn kaartje, ik vond Anja belangrijker. Nadat ik het ding zuchtend getoond had en hij zuchtend vertrokken, ging de trein steeds langzamer rijden om ons geduld op de proef te stellen. De stem door de intercom beweerde dat er een stoptrein voor ons reed en dat deze vertraging daardoor niet gebruikelijk was. Deze man jokte of was gewoon een flapdrol, want wij zitten namelijk elke dag achter een stoptrein.

dinsdag 7 december 2010

De nephaard

Het is toch wel aardig zo'n nephaard. Hij doet het nog goed. Het nepvlammetje is niet van echt te onderscheiden. Binnenkort daarnaast de nep kerstboom met de echte nepballen. En dan samen op de bank genieten van een spannende film, heerlijk om dan ook weer genept te worden.
Lang leve het bedrog waar ik zo graag in geloof en van geniet, het geeft het leven een extra kleur. Maar de basis blijft toch wel een diep vertrouwen in het oprechte en het goeie en dat het allemaal goed zal komen. Al kan het soms wel even duren.

maandag 6 december 2010

Liefde is...

Liefde is... op je werk de boterhammen met pindakaas van je geliefde opeten, omdat de zakjes zijn verwisseld. Zij had mijn kaas. Geeft niet, met twintig kopjes koffie
het plakkerige spul weggespoeld. Oeps, wat een bagger. Wie is er niet groot mee geworden? Ik niet, maar voor de liefde heb ik het wel over.

zaterdag 4 december 2010

Een witte Sint


De sint zit dit jaar in de sneeuw. Ik kan me zelf niet herinneren dat we eerder een witte sint hebben gehad. Wel storm en harde wind, maar sneeuw en ijs nee..
In de tuin zagen we vreemde sporen in het wit..geen konijn, geen egel (winterslaap) geen kat, geen hond, geen papagaai, we denken aan een vos, omdat die sporen in een lijn lopen. Eigenlijk moet iedereen in de buurt oppassen als dat zo is. Kippen, konijnen, duiven, niets is veilig voor dit slimme een kattenluikje in de schutting in onze tuin is gekropen.
Met Anja en de baby gaat het goed. We keken vandaag naar de pret echo video en dachten even te zien wat het wordt: een jongen of een meisje, maar nee, het was toch niet zo. Dus even bekroop ons de nieuwsgierigheid, maar die hebben we nu weer laten varen, ach, als het maar gezond is...

Atletiek


Dinsdagavond was ik op de atletiekbaan. Het was koud, erg koud zelfs en aan de rand van de baan lag sneeuw die je bij je enkels greep. We waren door deze elementen nog maar met een kleine groep en de mannen waren bijna allen thuis gebleven. Je hoort mij het woord 'watje' niet gebruiken. Er werd wel veel gesproken over de kou, terwijl dit bij schaatsen geen probleem is. Het hangt kennelijk samen met verwachtingen. Bij hardlopen hoort sunshine en glimmende zwetende lijven, maar zelf vind ik dat je nog beter door de sneeuw kan ploegen als boven de 25 graden lopen.
Sommigen vinden dat je beter helemaal niet hard kan gaan lopen, maar dat is niet helemaal waar. Ons lijf is in de evolutie gevormd om te rennen. Lange benen, smalle heupen. Bij vrouwen leek de schepper het even niet te weten: heupen kunnen niet te smal zijn, anders gaat de baby er niet door, maar ze moet ook wel hard kunnen lopen. Het is een bekken geworden dat net niet smal genoeg is, maar wel goed voor een pijnlijke bevalling. Maar goed dat wij mannen niet hoeven te bevallen.