Junior

Ik begreep van de vlos dat onze baby al voor de uitgang ligt. Ik begrijp dat wel, hij/zij kan eigenlijk niet wachten om zijn authentieke wiegje eens te gaan bekijken en zijn glimmende bolide met zwenkwieltjes. En natuurlijk wil hij/zij graag weten welke gezichten er horen bij die stemmen die hij steeds hoort. Zo af en toe hoort hij ook een soort miauwen en daar is hij ook benieuwd naar. Wat voor wezen mag dat zijn? Hij is wel blij dat zijn/ haar mama binnenkort stopt met werken. Hij werd heen en weer geslingerd als zij over de gangen spurtte naar een zieke. Dan ging haar hartslag omhoog en dat hoorde zij/hij dan weer als of er nog een baby naast hem/ haar lag te zweven. Maar dat wist hij/zij zeker: hij/zij was alleen daar in het donker. Hij/zij speelde wat met het koord met de drie draadjes en was wel happy. Stopte zijn grote teen nog maar eens in zijn/haar mondje en gaapte. Enige tijd geleden was er zo'n herrie om hem/haar heen, allemaal knallen, dat was wel vervelend.
Hij/zij wist nu wel dat hij een meisje/jongen was, maar hij/zij wist dat zijn/haar ouders dat niet het allerbelangrijkste vonden.
Hij/zij maakte zich wel wat zorgen over hoe ze hem/haar zouden noemen. Vanmorgen hoorde hij/ze hen 'lang zal ze leven' voor hem/haar zingen vanwege de 33e week.
'Lang zal junior leven..' Junior? Wie noemt zijn kind nu junior?
Ik heb vandaag de namen gefluisterd tegen de dikke buik. Er volgde een schopje, dat het goed was.

Klaas 3 januari

Ik weet het nog steeds: drie januari was de verjaardag van mijn vriendje Klaas. Een stuk groter als ik, een rooie bos krullen op een ondeugend hoofd. Eigenlijk pasten we totaal niet bij elkaar, ik was klein en niet zo'n deugniet, ik hield van voetballen - hij maakte alleen maar grappen daarover- en ik was ook niet zo dol op schroevendraaiers als hij. Zijn vader, een bonkige kleine man, rijdend in een oranje Ford Taunus -daar rijdt nu alleen nog de penose in- met weinig haar, besloot op een dag de tangen achter slot en grendel te doen. En zeker nadat Klaas zijn kamertje als volgt had ingericht: aan de deur zat een touwtje, dat zat weer vast aan een wekker, die weer met een touw vastzat aan het licht knopje.Toen ik bij hem kwam gaf hij een demonstratie. Na het openen van de deur ging alles tegelijk branden en lawaai maken. Ik was verbluft door deze Willie Wortel neigingen.Het zou niet bij me opkomen zoiets te maken. Een week later vertelde hij van de in beslagname van het gereedschap, nadat zijn vader die avond, toen Klaasje in bed lag, nog even ging kijken bij de kleine blaag. Ook toen werkte het hele pandemonium meer dan uitstekend en kreeg zijn pa een doodschrik.
Enige tijd later vertelde hij me met trots dat een ander experiment, het platleggen van alle radio ontvangst in de hele flat, geslaagd was. Ook daarvoor had hij straf gekregen, maar dat was het experiment meer dan waard geweest.
Klaas kon nogal hard en hoog lachen en hij nam de dingen laconiek, zoals toen bijvoorbeeld zijn teckeltje Sasja hoognodig moest en haar poepje bij ons in de kamer deed.Om het nog erger te maken: het beestje had van de bietjes gesnoept en ik zie mijn moeder nog uitglijden over die rode hoop. (en ik hoor dat zippende geluid ook nog steeds)
Ook presteerde hij het tegen zijn moeder te zeggen dat hij buikpijn had. Tegen mijn moeder bekende hij oprecht schoolziek te zijn geweest. Toen mijn moeder zijn moeder tegenkwam, zei ze: 'Klaas was toch zoooo ziek van de week..'
Hoewel hij dus zo zijn streken had was hij daarnaast een effectieve hulp van de leerkracht, hij hielp hem bij van alles, dat was ook wonderlijk, dat in een jochie tegelijk een boefje en een meesterknecht huisde.
Ik heb een paar jaar geleden eens een mailtje van hem ontvangen en daarin schreef hij dat hij computers uit elkaar aan het peuteren was. Hij was dus niks veranderd.
Drie januari, ik moet dan elk jaar weer aan hem denken, maar het contact is weg. Een bijzonder mens leeft verder in mijn gedachten.

Baby kleren

Ik haalde vandaag de was uit de trommel en tot mijn verbazing zat hij helemaal vol met baby kleren. Ik heb ze maar even opgehangen, het was wel mooi spul en heel klein natuurlijk. Ik heb een boekje over baby management voor vaders, met daarin de hogere baby kunde. Zal het helpen? Een beetje, de praktijk is natuurlijk de beste leermeester, maar wat ik eruit begrijp is dat je toch een aantal basis dingen moet weten. Het kleine wurm veilig in zijn/haar badje doen, veilig in de wieg leggen, het is toch heel klein en kwetsbaar. Zelf schijn ik ook een keer van de commode te zijn gerold, maar ik had geen schade hoor. Mijn zusje is ook eens uit haar hoogslaper gevallen en onder het gordijn gerold. Ze shreeuwde alles bij elkaar dus we wisten meteen dat het nog goed was. Toen was ze al wel wat ouder.
Ik was een vrolijke baby en ik kwam iets te vroeg op de wereld. Maar ik heb er nooit spijt van gehad.

het nieuwe jaar geen doem dag

Het frisse nieuwe jaar is begonnen.Vanuit mijn heerlijke warme bed zag ik op de televisie hordes op de Dam springen en zingen en lachen en aftellen alsof er een raket moest worden gelanceerd. Misschien hoopten ze met die raket alle irritatie van het oude jaar het heelal in te schieten. Beter zo te schreeuwen dan de auto van je buurman in de brand te steken, maar het geeft wel te denken dat er iets achter moet worden gelaten, een jaar is lang, er gaat zoveel mis. Ik spreek de hoop uit dat we als land minder in onszelf gekeerd zijn, meer de blik naar buiten richten en dat de politiek niet zo muf is, zo ouderwets. Meer interesse in mensen, burgers, boeren en buitenlui.
Het zonnetje komt door, de sneeuw is weg. Ik hoop nog heel lang, maar ik begreep dat door de opwarming van de aarde, het poolijs smelt en daardoor verandert de wind op de pool. De kans op koudere winters wordt dus door de opwarming groter. Laten we daar nu niet teveel aan denken, de eerste januari moet geen doem dag worden.
Er is nog zo ontzettend veel te doen, ik heb wel veel zin in 2011!

En de laatste van het jaar

En dan de laatste dag van het jaar. Op het schoolplein hier achter worden verboden waren afgestoken,ik zit soms te schudden op mijn stoel en dat mag dus allemaal kennelijk. Rook flarden waaien over de straat of het oorlog is. Over oorlog gesproken: ik ben net met veel geluk ongedeerd uit de supermarkt gekomen. Maar twee keer van achteren aangereden door een scootmobiel (dat kan ook hard van voren, in zijn achteruit), bijna in het vak met de geitenkaas geduwd, en klem gezeten in de rij bij de kassa. Ergens was iedereen ervan overtuigd dat AH de enige winkel in het land is en dat die tot medio mei dicht gaat. Of misschien in het onderbewuste dat door de jaar overgang de kompjoeturs op hol slaan en de dijken doorbreken.
Alleen de verkopers in de oliebollenkraam lachen breed uit. Het is hun dag met een gouden randje. Het spoor gaat om 8 uur plat, en dat kunnen ze beter maar zo houden de rest van het komende jaar.
Wij gaan vroeg onder de lakens vanavond en merken wel wanneer het zo laat is. Geen problemen met een kater de volgende dag of een maag die van streek is. Lang geleden was er eens een tv- dokter op televisie die een plastische beschrijving gaf van een oudejaarsavond. Voor hem stond een vissenkom, die de maag moest voorstellen. Hij wierp er een oliebol in, champagne er achteraan, een paar toastjes, nog een appelflap, soepje, aardappel, glaasje wijn, biefstukje, vlaatje, koffie met een bon bonnetje, en hij bleef maar roeren. Wij lachten ons slap, wat een vertoning, toen hij tot slot nog maar een bol erin gooide en met een glimlach zei: 'Wat zal uw maag hiervan denken?'
Ik heb wel wat zorgen over de dieren, binnen en buiten, en over een ieder die in zijn eentje op zijn kamer zit. Die zou ik het advies willen geven erin te kruipen en de dekens over je hoofd te trekken. Lekker warm en het is zo 1 januari.
Ik wens iedereen een veilige jaar overgang.
Grappig dat je een stukje kunt schrijven dat je volgend jaar zo weer kan plaatsen.

Gedichtje uit 1995

Vervang liefde
door het woordje ‘tederheid’
niet alleen gevoel
voor die mooie meid
maar ook voor die ouwe geit
tederheid
tederheid

Liefde in z’n meest ruime jas
tederheid
tederheid
een woord, een lach, een arm,
een kaart, een zoen, een lied,
tederheid
tederheid, je kijkt in
het tedere gezicht van geluk.

Liefde in zijn meest ruime jas
tederheid
tederheid
een blik, een hand, een gebaar,
een ik-zal-voor –u-opstaan
tederheid,
tederheid, je kijkt in
het tedere gezicht van geluk.

1-6-1995

T is weer voorbij

We moeten de kerstkaarten nog op de deur plakken en de cadeautjes liggen niet uitgepakt naast de nepboom. De sneeuw lijkt wel weg te dooien, zojuist kwam het gewoon door de schuifdeur heen geperst. Die had even opengestaan en kennelijk was er toen neerslag. Nu schrijf ik dit na met de handdoek deze Louisiana ramp te hebben bestreden. Kerst was kort, maar ok, we zijn niet ingesneeuwd, de boom is blijven staan, we zijn niet van de weg gegleden, de gourmet is niet aangebrand en iedereen in onze fam is nog bij elkaar en we hoeven niet naar Berts familie diner. Ook de baby is gewoon in de buik gebleven. Helaas ging het zelfgemaakte nagerecht er eigenlijk niet meer in. Het was een hazelnoot toetje en het was lekker, maar aan de machtige kant.
En we hebben aan de noodlijdenden gedacht, maar dat doen we niet alleen met kerst.
Nu nog de laatste stappen van het jaar. We zetten onze hersenen bijna op stand nul en kijken naar All you need is lof (spreek het uit als de groente) en denken terug aan vorig jaar. Toen keken we daar ook naar en tijdens dat kijken werd er een man vermoord in onze straat. Die moord is nog steeds niet opgelost, ook niet na onze verhuizing. Hoe zou het gaan met de achterblijvers, vrouw en kinderen?
Ik wil iedereen nog even op het hart drukken voorzichtig te zijn met vuurwerk. In een land waarin zowat alles verboden is, mag het afsteken van explosieven gewoon ongestraft door onbevoegden. Vorig jaar stak een dronken man een vuurpijl af, terwijl hij die tussen zijn benen had geklemd. Daarmee schoot hij ook zijn kaboutertje af. Hoe dom kun je zijn?