Ik liep vandaag langs een gracht.
Ik vond het mooi. Het water ving het gele herfstlicht en straalde het naar me door.
Ja, ik vond het prachtig.
Maar er was een tijd, toen vonden mensen die grachten helemaal niet mooi.
Ze werden ziek van het smerige, stinkende water. Dus: weg ermee en dichtgooien met zand!
Zo verdwenen veel mooie grachtjes.
En onze molens? Vonden onze voorouders ook niet mooi. Lelijke, houten, plompe dingen, handig om te malen, hout of water, maar meer niet. Dus: weg ermee en affikken die rare dingen!
Ook boten met een zeiltje konden niet veel goeds meer doen. Veel te langzaam en zwaar. Dus:
weg ermee! Naar het museum met die vochtige gedrochten!
Zo verdwenen de grachten, de molens, de bootjes en ook de klompen.
Nu vinden wij die dingen weer mooi. Zo verandert de tijd en de gedachtes van mensen steeds weer. Dus een vraagje: wat zullen de kinderen van onze kinderen van onze kinderen straks mooi vinden wat wij nu alleen maar nuttig vinden?
Ik noem wat op: een snelweg, een windmolenpark, een staal fabriek met hoge schoorstenen, een winkelcentrum met Blokker en de Hema, een metrotunnel, een bromfiets.
Bewaar dit stukje tot het jaar 2508. Dan praten we verder.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten