Het was november 1985. Aan de overkant van de plas, in het verre Amerika gebeurden dingen die we nog niet konden begrijpen. Iets met computers. Op een dag, in dezelfde herfst, in hetzelfde jaar legde de leraar een briefje op onze tafel. Daar stond op dat het mogelijk was vrijwillig iets te leren met een computer te doen. Het kostte een tientje. Ik was wel nieuwsgierig, ik was de enige van de klas. Na schooltijd ging ik naar een lokaal waarin een aantal nerds rondhingen. Ze hingen om een apparaat, dat moest dan de computer zijn. Er was zelfs een leraar bij, ook een nerd, die me een boekje gaf. Het boekje stond vol met commando's. Met die commando's moest je de computer aan de praat krijgen. Dan viel nog niet mee. De nerds waren duidelijk verder. In het boekje stonden oefeningen. Maar waar moest ik dat oefenen? Er was een school vriendje en die had zo'n ding op zolder. Maar hij wilde een spel spelen, dat heette packman. Dus dat was geen succes. Je kon, zo bleek, ook aan de amanuensis vragen of je mocht oefenen op het apparaat. De amanuensis was een weinig mededeelzame persoon, die na enig aandringen het ding aan wilde zetten. Ik zat in een soort werkhok en hij hield toezicht.Het scherm was groen en er knipperde een dingetje. Soms zat ik vast in het programma, dan wist ik niet hoe ik uit de loop (dat is Engels) moest komen. Het verbaasde me wel dat er zo weinig belangstelling
was. Het was toch echt iets heel bijzonders naar mijn bescheiden mening. Misschien was het nog te nerderig. En terwijl ik daar zat te foeteren in dat hok presenteerde Microsoft zijn eerste windows, maar daar had ik geen benul van. En hoe het de wereld zou veranderen ook niet.
Als de kleine er straks is zal het voor hem/haar niet anders zijn dan of het altijd zo is geweest.
maandag 15 november 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten