maandag 19 juni 2023

Jip overleden

 


Mijn kat Jip, zeven jaar oud, was niet meer te redden. Het

was deze week dat we een grote bobbel onder zijn kin

ontdekten. Ik schrok daarvan  en maakte een afspraak met de

dierenarts.

Die schrok ook van de bult. ‘Wat is die groot,’ zei ze ontzet. Ze

sprak Engels. Met google translate kwamen er achter dat het

om de glan ging, de speekselklier. Later bleek dat niet te

kloppen. Jip kwam weer thuis en hapte naar adem. Hij is een

ragdollmannetje. Een pluizig grote bol, met brede poten, een

super pluimstaart – waar ik wel eens op stond-  en felblauwe

ogen. Een lief en sociaal dier.

Hij kreeg twee keer per dag een pilletje, maar de zwelling

werd niet kleiner. Ik maakte me zorgen.

Toen ik in de klas was vandaag, kreeg ik berichtje van mijn

vrouw dat het laboratorium tot de conclusie was gekomen

dat de cellen bij een lymfoom hoorden. Dat is lymfklierkanker.

Jip was ongeneeslijk ziek. Omdat hij steeds benauwder werd,

 

 

hebben we besloten hem in te laten slapen. Het was erg zielig

voor hem, die benauwdheid.  Tongetje uit de bek. En het had

allemaal nog erger kunnen worden met een dramatisch,

pijnlijke afloop.

Daar lag hij dan, languit op een kleedje. De ogen nog open. Ik

streelde zijn langharige vacht en de bruine staart. Een traan

pinkelde van mijn wang op de tafel. 

Dag vriend, dacht ik. Vergeef me dat ik die beslissing voor je

genomen heb. Het ga je goed, lieverd, in de poezenhemel.

Ik weet zeker dat die bestaat.

 

Dag vriend

Dag vriend,

ik moet je laten gaan,

onverwacht,

je ligt op tafel

met je ogen open.

  

Goede reis vriend,

ik hou je pijn hier

en je angst,

dan kan jij

vrij en blij,

naar boven.

 

De dokter zegt

dat je niet verder kunt

je krijgt een prik

om te gaan slapen.

 

Dag vriend

je liep hier net rond

en ik dacht nog:

je bent toch gezond?

Zuiver zelfbedrog.

  

Pluizig beestje

van vijf kilo

met je witte klittenvacht

helderblauwe kijkers

vol levenskracht .

 

Dag vriend,

goede reis.

 


Geen opmerkingen: