Vandaag lag de oranje boot rustig en ongeschonden aan de kade. Er lagen nog wat resten van bloemen op. Iemand maakte met een video daar opnames van. De wetenschap dat daar onze helden op stonden, maakt dat we toch anders kijken naar die boot.
Ik voel een lichte ontroering.
Anja is nu weer naar haar werk. Zij heeft nachtdienst en het is elke avond weer
wennen dat ze er niet is. Het kan natuurlijk erger, het is maar een keer in de maand en ze had ook reisleidster kunnen zijn of zangeres of zakenvrouw, maar toch...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten