De vrijwilligers van het spoorwegmuseum poetsen en verven en sleutelen. Rijden de treinen weg en weer terug. Smeren de wielen, repareren de koppelingen. Meestal zijn ze onzichtbaar, maar ik heb er toch een paar weten vast te leggen. U begrijpt dat dit stukje een dankzegging is aan deze krachten. Zijn er ook vrouwen bij? Dank, ik ben met Thijs al een keer of 20 in dit prachtige museum geweest. Vandaag weer. Eerst door de wintersporttrein van Bernard en Juliana, dan in de DDR, de eerste grote, gele dubbeldekker. Enzovoort. Is het een museum in een speeltuin of een speeltuin in een museum?
Dames en heren, houd de treinen op de rails! En tot de volgende 20 keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten