Vrijdag 7 -11-2008
Poes Minoes wil niet meer eten. Maar weet je, een poes moet eten, want ze gaat redelijk snel dood door leververvetting. Wij mensen kunnen best een tijdje zonder, maar een poes, leeuw en tijger niet.
Dus praten met poesie. En voeren. Met de ene hand het bekje open maken en met de andere het vlees erin schuiven. Zo nu en dan bijt ze op mijn vingers. Vla geven lukt ook gemakkelijk. Maar na het voederen zitten we allebei onder. Ik veeg haar befje schoon met een doekje.
Poes Minoes vlucht ook direct naar de oude, piepende stoel van opa, bij het raam.
Ze krijgt het lekkerste vlees en ook nog een eetlustopwekkende tablet. Die is het moeilijkste te geven. Ze doet of ze hem heeft ingeslikt, maar als ze iets verder is,
spuugt ze hem uit. Waarom poes niet wil eten, weet ik niet.
Langzaam is ze weer gaan eten. Een oude kat is ook een oude zorg, als een oud familielid, een vriend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten