Junior

Ik begreep van de vlos dat onze baby al voor de uitgang ligt. Ik begrijp dat wel, hij/zij kan eigenlijk niet wachten om zijn authentieke wiegje eens te gaan bekijken en zijn glimmende bolide met zwenkwieltjes. En natuurlijk wil hij/zij graag weten welke gezichten er horen bij die stemmen die hij steeds hoort. Zo af en toe hoort hij ook een soort miauwen en daar is hij ook benieuwd naar. Wat voor wezen mag dat zijn? Hij is wel blij dat zijn/ haar mama binnenkort stopt met werken. Hij werd heen en weer geslingerd als zij over de gangen spurtte naar een zieke. Dan ging haar hartslag omhoog en dat hoorde zij/hij dan weer als of er nog een baby naast hem/ haar lag te zweven. Maar dat wist hij/zij zeker: hij/zij was alleen daar in het donker. Hij/zij speelde wat met het koord met de drie draadjes en was wel happy. Stopte zijn grote teen nog maar eens in zijn/haar mondje en gaapte. Enige tijd geleden was er zo'n herrie om hem/haar heen, allemaal knallen, dat was wel vervelend.
Hij/zij wist nu wel dat hij een meisje/jongen was, maar hij/zij wist dat zijn/haar ouders dat niet het allerbelangrijkste vonden.
Hij/zij maakte zich wel wat zorgen over hoe ze hem/haar zouden noemen. Vanmorgen hoorde hij/ze hen 'lang zal ze leven' voor hem/haar zingen vanwege de 33e week.
'Lang zal junior leven..' Junior? Wie noemt zijn kind nu junior?
Ik heb vandaag de namen gefluisterd tegen de dikke buik. Er volgde een schopje, dat het goed was.