Mijn gebeden zijn verhoord!
Ik lag ziek in bed op kot toen ik stemmen hoorde in de keuken. Het waren 2 mannenstemmen, één Belg en één Nederlander. De deur van mijn kamer naar de keuken stond op een kiertje dus ik gluurde binnen om te zien wie het waren. De ene man kende ik; Jeroen, de oom van mijn nevenMaximiliaan en Arjen. De andere man herkende ik als Sjoerd (Eventjes wat extra informatie: Sjoerd is een Nederlandse schrijver die verhaaltjes geschreven heeft voor mijn masterproject). Hij zag er in mijn droom helemaal anders uit dan op zijn foto’s die ik op facebook gezien had, maar in mijn droom dacht ik “Ah, een Nederlander, dat zal wel Sjoerd zijn die in Gent is om naar onze mastertentoonstelling te komen kijken”. Toen ik hoorde dat ze in de gang waren riep ik vanuit mijn bed “Dag Sjoerd!”, waarop de deur van mijn kamer open ging en de man die ik voor Sjoerd aanzag zei “Hallo, ik ben Piep” (I blame you Björn Hinderyckx) Het drong niet echt tot me door dat hij dus niet Sjoerd was en ik zei “En ik ben Fleur, die de tekeningen gemaakt heeft”, waarop hij eens fronste en rondkeek op zoek naar de tekeningen waar ik over sprak. Hij trok mijn kast open en begon één voor één mijn kleren te keuren. Ik vond het allemaal nogal bizar maar viel na een tijdje in slaap. Ik weet niet hoelang ik geslapen had maar toen ik wakker werd (door het geluid van een deur die toesloeg) was heel mijn kamer leeg. Echt álles was weg! Ik zag door mijn raam dat de man nog materiaal in zijn truck aan het laden was dus ik sprong uit bed en rende naar buiten. Wat er dan precies gebeurd is herinner ik me niet meer zo goed maar ik denk dat hij zo geschrokken was dat ik hem betrapt had dat hij al mijn gerief uit zijn truck haalde en terug op mijn kamer zette. Toen hij klaar was merkte ik dat er heel wat dingen waren die helemaal niet van mij waren. Blijkbaar had hij nog meer mensen bestolen en wist hij niet meer wat van mij was en wat van iemand anders was. Ik besloot om er niks op te zeggen want het was allemaal schilder- en tekenmateriaal, dus dat kon ik wel nog gebruiken. Toen hij terug buiten stond, te balen dat hij alles weer kwijt was, zag ik dat er ook een hele hoop luciferdoosjes op mijn bureau lagen. Om zeker te zijn dat hij niet terug zou komen nam ik één van de luciferdoosjes en ging naar buiten. De man stond nog een sigaret te roken, maar de motor van zijn truck draaide al. Ik stak een lucifer aan en stak die in de uitlaatpijp van de truck. Boem (Geen idee of dat in het echt ook boem zou doen, maar in mijn droom alleszins wel). Dief dood. En toen ben ik terug in mijn bed gekropen om uit te zieken.
Ik lag ziek in bed op kot toen ik stemmen hoorde in de keuken. Het waren 2 mannenstemmen, één Belg en één Nederlander. De deur van mijn kamer naar de keuken stond op een kiertje dus ik gluurde binnen om te zien wie het waren. De ene man kende ik; Jeroen, de oom van mijn nevenMaximiliaan en Arjen. De andere man herkende ik als Sjoerd (Eventjes wat extra informatie: Sjoerd is een Nederlandse schrijver die verhaaltjes geschreven heeft voor mijn masterproject). Hij zag er in mijn droom helemaal anders uit dan op zijn foto’s die ik op facebook gezien had, maar in mijn droom dacht ik “Ah, een Nederlander, dat zal wel Sjoerd zijn die in Gent is om naar onze mastertentoonstelling te komen kijken”. Toen ik hoorde dat ze in de gang waren riep ik vanuit mijn bed “Dag Sjoerd!”, waarop de deur van mijn kamer open ging en de man die ik voor Sjoerd aanzag zei “Hallo, ik ben Piep” (I blame you Björn Hinderyckx) Het drong niet echt tot me door dat hij dus niet Sjoerd was en ik zei “En ik ben Fleur, die de tekeningen gemaakt heeft”, waarop hij eens fronste en rondkeek op zoek naar de tekeningen waar ik over sprak. Hij trok mijn kast open en begon één voor één mijn kleren te keuren. Ik vond het allemaal nogal bizar maar viel na een tijdje in slaap. Ik weet niet hoelang ik geslapen had maar toen ik wakker werd (door het geluid van een deur die toesloeg) was heel mijn kamer leeg. Echt álles was weg! Ik zag door mijn raam dat de man nog materiaal in zijn truck aan het laden was dus ik sprong uit bed en rende naar buiten. Wat er dan precies gebeurd is herinner ik me niet meer zo goed maar ik denk dat hij zo geschrokken was dat ik hem betrapt had dat hij al mijn gerief uit zijn truck haalde en terug op mijn kamer zette. Toen hij klaar was merkte ik dat er heel wat dingen waren die helemaal niet van mij waren. Blijkbaar had hij nog meer mensen bestolen en wist hij niet meer wat van mij was en wat van iemand anders was. Ik besloot om er niks op te zeggen want het was allemaal schilder- en tekenmateriaal, dus dat kon ik wel nog gebruiken. Toen hij terug buiten stond, te balen dat hij alles weer kwijt was, zag ik dat er ook een hele hoop luciferdoosjes op mijn bureau lagen. Om zeker te zijn dat hij niet terug zou komen nam ik één van de luciferdoosjes en ging naar buiten. De man stond nog een sigaret te roken, maar de motor van zijn truck draaide al. Ik stak een lucifer aan en stak die in de uitlaatpijp van de truck. Boem (Geen idee of dat in het echt ook boem zou doen, maar in mijn droom alleszins wel). Dief dood. En toen ben ik terug in mijn bed gekropen om uit te zieken.
Veel geslapen heb ik dan niet meer gedaan want de dief had vele vrienden, die erg rouwig waren om zijn plotse dood. Toen ik rustig lag te slapen voelde ik plots een druk, alsof iemand zijn hand op mijn deken zette. Ik deed mijn ogen open en zag een soort ninjaman met een keukenmes die boven mijn hoofd hing. Ik herinner me niet zo veel meer van de rest van de droom, maar plots kwamen er meer en meer ninja’s met keukenmessen. Ze zagen er allemaal hetzelfde uit maar er was maar 1 “bad guy”, de rest waren vrienden van Merel die mij kwamen redden. And in the end, evil lost, as usual
Geen opmerkingen:
Een reactie posten