Buiten alweer sneeuw uit de lucht. Het reizen naar het werk deze week is een barre tocht,
's morgens om half zeven in de poolkou aan de auto krabben en op de trein wachten. Het valt me zwaar tegen. Overdag op het kantoor dus dan heb je geen tijd voor een leuke wandeling of het gooien van sneeuwballen. Woensdag werd het verkeer getroffen door ernstig oponthoud. Op het werk was iemand om zes uur vertrokken en zij kwam op kwart over elf aan in Alkmaar, een stuk van veertig kilometer. Ik las in de krant over vrouwen in de Oekraine. Daar is hoge werkloosheid
en die vrouwen verkopen noten en hun zelfgeslachte konijnen, langs de kant van de weg, aan
voorbijkomende vrahtwagenchauffeurs. Gevolg is dat zij dagen bij minus twintig in de kou staan te bibberen, ondanks de bontmutsen. In ons land zijn er ook mensen die geen werk en geen geld
meer hebben en afhankelijk zijn van de voedselbank. In Groningen werden zwervers van de
straat geplukt omdat ze anders doodvriezen. De natuur speelt weer eens met ons. Het aanpassen gaat moeizaam.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten