De poppen kloppen

Ze kloppen op de muren. Ik hoor ze praten. Maar als ik ga kijken, liggen ze stil in hun hoekje, op de plank. Poppen zijn erg slim, maar ze willen niet dat mensen zien dat ze ook leven. Dat moet geheim blijven. Toch, deze nacht komt mijn lievelingspop aan mijn bed. Ze schudt
me een beetje door elkaar en ik kijk verbaasd. 'Wat is er?' vraag ik slaperig. "Lieze is ziek," huilt Suzanne. "Wat is er dan met Lieze?" "Ze eet niet meer."
Ik hijs me uit mijn bedje en wandel achter Suzanne aan naar de poppenhoek. Daar ligt Lieze bleek in de hoek. Ik zie meteen wat er aan de hand is: een vriendinnetje heeft een knikker in het keeltje gestopt! Wat een gemene streek! Nu kan Lieze nog heel moeilijk ademhalen. Ze krijgt nog lucht door een heel klein gaatje. "We moeten naar de poppendokter," zeg ik. "Nu meteen!"
Ik pak haar op en streel over haar haar als een echte zuster. Ze heeft koorts, voel ik. Gelukkig weet ik waar een poppendokter is.
Ik ga het huis uit, loop door de stad en bel aan, op mijn tenen, bij de dokter. Een oude, slaperige, maar vriendelijke man doet open.
"Lieze is ziek," zeg ik. De dokter besluit meteen tot opereren. Met een tangetje probeert hij de knikker los te krijgen. Hij kijkt heel ernstig. "Gaat ze dood dokter?" snik ik.
Hij geeft geen antwoord, maar gaat door met zijn werk. Ik zie op de planken alle poppen zonder armen en benen gespannen toekijken. Zal het de dokter lukken? "Ja!" roept hij ineens opgewonden. "Daar is het!" Hij geeft een ruk en toont mij de knikker, een witte met rode stipjes.
Het zweet staat op zijn voorhoofd. "Pff.. dat was net op tijd meisjes.."
De knikker schiet uit de tang en rolt weg.Lieze begint heel hard te huilen en ik probeer haar te troosten. "De patiënt kan meteen naar huis!" zegt de dokter streng. Ik bedank de oude man vriendelijk en wandel terug. Daar, in de gang, staan mijn boze ouders die roepen: "Stout kind,
zo maar weglopen midden in de nacht.. ben je gek geworden! Snel! Naar bed! Nu meteen!"
Ik knik braaf en leg Lieze in haar poppenhoekje. Ze kijkt me dankbaar
aan en valt in slaap. Suzanne komt me een kus geven als dank.
"Er zouden er meer van jou moeten zijn!" zegt ze.