Je weet waar ik woon
Ik leef niet in een droom
Ik leef ergens op de wereld
Ik ben zomaar ooit eens aan komen drijven
Lag tussen de blaadjes van een bloem
Dat is lang geleden
Nu ben ik wereldburger
Ik kan overal tevreden leven
Misschien woon ik vandaag in Shanghai
En morgen in Montreal
Misschien in het zand van Addis Abbeba
Ik heb een paspoort
Maar wat moet ik er mee?
Landen bestaan niet, zijn gemaakt
Soms draag ik een lange jas
Soms alleen een hemd
Maar vrienden herkennen me overal
Omdat ze weten waar ik woon
Het is geen geheim
Maar
een beschermde plek
Is
meer dan je huis
Meer
dan je sloten op je deur
Meer
dan de tralies op je raam
Meer
dan de waakhond en het alarm
Meer
dan het wantrouwen naar je donkere buurman
Een
beschermde plek is je zelfrespect
Die
als een schaduw met je meereist
En
over de hoge gemetselde muren glijdt
Maar om kort te zijn:
Ik verhuis nooit
Blijf altijd dezelfde
Op dezelfde plaats
In dezelfde straat
En vergeten doe ik niemand
Dus als je aanbelt
Dan weet je nu waar ik woon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten