zondag 22 februari 2009

Trouwen


Verleden week mijn vriendin ten huwelijk gevraagd.

We zeiden altijd: Later als we groot zijn gaan we trouwen... Nu had ik haar een kaartje gegeven

met de tekst: zullen we volgend jaar groot zijn?

Het wordt in april 2010. We hebben de dag van een heilige uitgezocht.

Ik ben heel blij! (Niet dat ik bang was dat ze 'nee' zou zeggen hoor!)

In de hoerenbuurt

Dus je doet het voor een geeltje ? Ja, een half uur als jij het verhaal van het zwarte schaapje vertelt. Goed okay. Er was eens een zwart schaapje in een hele witte familie en dat zwarte schaapje ging over de dam. Hij had een donkere zonnebril opgezet en een valse snor opgeplakt. Maar dat stond niet en iedereen zei dat het niet echt was. Een dame riep: Ach kijk, dat arme schaap. Nou, zo arm was dat schaap toen nog niet. Toen bezat hij de erfenis namelijk nog. Maar goed, hij ging over de dam en daar ergens linksaf en toen kwam hij op de wallen. En daar zag hij allemaal meisjes achter grote ramen staan. Wat doen die daar ? vroeg het zwarte schaapje zich af want hij had alleen maar meisjes in het weiland gezien. Boerinnetjes met dikke kleren aan en deze meisjes hadden helemaal niks an. En dat vond het zwarte schaap erg zielig. Hij ging zo'n huis binnen en de vrouw begon direkt te gillen. Bah ! een vies beest, riep ze. Ga weg ! Maar het zwarte schaap zei: Toe scheer wat van mijn rug, kun je wat warms van breien, en dat vond de vrouw erg aardig en ze scheerde met een ladyshave wat wol en breide zich een bontje. Weldra hadden alle meisjes zo'n zwart kleedje en had niemand het meer koud. Het zwarte schaap had het intussen wel koud, want hij was z'n vacht kwijtgeraakt. Hij was te vrijgevig geweest ! Kaalgeplukt als hij was kocht hij zich een nieuwe jas: van een (ggd)dokter. Toch was die jas veels te koud, hij kreeg een longontsteking en stierf heel eenzaam aan de gracht. Heel mooi verhaal, zo ontroerend dat iemand alles wat hij heeft afstaat!