maandag 1 januari 2024

De allereerste

 

 



Er ligt nog een enkele oliebol in de kast. Wie gaat deze alsnog opeten?

En terwijl de rest van het land nog in bed ligt, schrijf ik deze woorden. De allereerste van het jaar. Mijn geliefde is op haar werk, want de zorg wacht nooit. Weer of geen weer.

De kerstperiode hebben we doorstaan, want we waren alle drie ziek en dat is toch niet zoals het hoort te zijn: energiek, bruisend. En nu: snotterend en moe. Het weer werkte ook niet, want de regen blijft maar komen, eindeloos.

Gister op de valreep een kat geadopteerd: Sjors. Een donker, klein mannetje, negen jaar oud. Hij blijft in het asiel, want hij is ooit aangereden en heeft een trauma. Bekijk hem eens via de link op de onderstaande pagina: www.stichtingzwerfdier.nl/adoptiekatten/sjors   

Het vuurwerk kende zware grommende knallen, voorafgegaan door een lichtflits. Niet normaal dat deze spullen te koop zijn via het heilige, maar vooral donkere internet. Wanneer is vuurwerk afsteken begonnen? De voorstanders halen altijd het traditie argument uit de kast, maar zolang kan het niet normaal zijn. Al herinner ik me wel vuurwerk in de jaren zeventig, toen ik een guppie was. Mijn vader stak wel wat af voor de deur.

Het is stil buiten en binnen ook. Er ligt een enkele oliebol in de kast. Die is van het vorig jaar. Maar hij smaakt nog wel hoor. Jawel, je kunt hem nog opeten. En daarna begin je vrolijk aan je nieuwe jaar. je schudt handen en je bent opgewekt. Want wat heb je nodig in dit leven?   

Een oliebol, zelfs in de zomer, een vrolijke lach, een gezond lijf. Liefde en gezondheid.

Ik wens dat iedereen toe. En dat we ons zelf niet te serieus nemen, want daarvoor is het leven te kort. Toch?  

 

 


Geen opmerkingen: