Some weeks ago I noticed this photo of the Beatles on the internet, and I added some words: 'John looks like a rabbi.'
I was very surprised when I later discovered that I had got a like from sir Paul McCartney and Ringo Starr. Probably they had the same idea about the beard and hat of Lennon. It is a strange idea to get likes from the most famous people on the planet.
.jpg)
Vogelnestje
Als ze uitgevlogen zijn, blijft het nestje achter. Tijd
om eens te gaan kijken, schoon te maken. Dat dachten mijn ouders. Maar mijn
vader wilde de ladder niet op. Nou, ik vond het prima. En toen ik daar op de
hoogste trede stond, zag ik ze springen. Kleine monsters, taaie overlevers, bloedzuigers.
Zwart, piepklein, maar met grote sprongen.
Op mijn armen en
op mijn jas. Ze lachten draconisch naar me.
Mijn moeder zei: ‘Elke keer als ik er langs loop, voel ik
gekriebel in mijn nek.’
Nee toch.
Het deurtje voorzichtig opengemaakt en het nestje er uitgehaald.
Een prachtig kunstwerk, rond, mooi geweven.
Hoe is het mogelijk dat een vogeltje zoiets voor elkaar
krijgt, aangezien hij zijn pootjes niet kan gebruiken voor het handwerk?
De hophoppers veroverden
mij ondertussen, terwijl ik mij als belegeraar haastig terugtrok.
Ik wierp mijn jas van mij af en vroeg om een emmer water
met sop. Daar houden ze niet van. Vroeger stopten we onze hond Joost weleens in
bad om de Draculaatjes weg te laten zwemmen. Massaal verlieten zij het
heerlijke hondenparadijs en konden wij de
terrordiertjes opvissen.
Het huisje zag er weer schoon uit. De ettertjes hupten
over het gras. Ik heb geen medelijden met ze, omdat ze ons toch wel overleven.
Waarom bestaan ze eigenlijk? Welke rol spelen ze in de voedselketen? Net als
muggen kan ik niet bedenken wat hun toegevoegde waarde is.
Kleine vogeltjes leegdrinken, het is een schande. Hier moet
de politiek eens iets tegen doen!
Lijdend voorwerp: een anekdote uit de opleiding Nederlandse taal-en letterkunde
Wij, studenten Nederlands, hadden een vreemde indruk van student A. die geen contact met ons wilde en er daarnaast opgejaagd uitzag. Je wist niet wie hij was of waar hij vandaan kwam. Vorige week besprak hij het Stenen Bruidsbed van Mulisch in de recordtijd van 25 seconden. Vandaag stond hij op de rol voor een klassikale uitleg van het lijdend voorwerp.
Hij droeg een grijze bodywarmer, donkere trainingsbroek en hij had een te opzichtig polshorloge. Hij streek door zijn donkere, warrige haar en startte een video.
'Jullie gaan nu een film over het lijdend voorwerp zien,' zei hij en gaf verder geen toelichting. De film startte. We zagen twee heren gekleed in een sportbroekje, met bokshandschoenen, in een soort kooi. Een kooigevecht. Een ieniemienie scheidsrechter gaf een teken dat de strijd kon beginnen.
Daarna gingen de krijgers elkaar slopen. Botten kraakten, armen en benen werden achterstevoren gedraaid. Het was binnen 2 minuten gepiept. De ene vechtersbaas was duidelijk niet meer op aarde en werd weggesleept. We vermoeden voer voor de act met tijgers.
Onze collega stopte de film. 'Nu weten jullie wat een lijdend voorwerp is,' zei hij verlegen. We hebben hem daarna niet meer terug gezien. Gebast.
