Uit een van mijn opschrijfboekjes, een losse
dagboekaantekening:
Het traphekje 8 augustus 2014
Uiteindelijk zit het traphekje dan toch boven aan de trap,
vast aan de muur. Scheef, maar ja, die muur is ook scheef. Ik heb de waterpas
er tegen aan gehouden en de groene bel wilde niet in het midden blijven.
Ik wilde zo’n ding omdat Thijs een nieuw bedje heeft en nu
niet kan vallen, mocht hij besluiten te
gaan slaapwandelen. Mijn zus had daar veel last van vroeger. Stond ze midden in
de nacht op de drempel van mijn slaapkamer en zei: ‘Sorry, de koekjes zijn
uitverkocht’ en dan ging ze weer naar
haar bed en wist de volgende morgen niets meer van dit voorval. Zelf ben ik
eens wakker geschrokken omdat ik dacht dat ereen vrouw mijn slaapkamer
binnenwandelde. Ik zag alleen haar silhouet. Dat kun je hebben in een toestand
tussen waken en slapen. Meestal tegen de ochtend.
Het traphekje zit nog steeds in de muur, scheef, en Thijs
speelt er toegangspoortje mee. Hij gaat er eerst door en dan moet ik ereen
denkbeeldig muntje in doen en dan pas doet hij hem open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten