Beste Julia,
Jij hebt een
probleem, zeg je. Je klaagt er de hele dag over op ons advocatenkantoor. Ik word
er groen en geel van, van jouw probleem. Het is namelijk geen probleem, het is
een luxeprobleem, dus geen echt probleem. Het is misschien een probleem voor
jou, maar niet voor mij, niet voor de collegae en de rest van de juridische wereld.
Jouw
probleem is het volgende: welke tas zal ik volgende week meenemen op mijn
vakantie naar Ibiza? Zal ik mijn rode tas op wieltjes meenemen of mijn roze
weekendtas met het opschrift: ‘I love lesbian.’ Je bent niet eens lesbisch.
Jouw probleem is dat jij aandacht wil, Julia, want niemand van onze afdeling
wil weten dat jouw rode tas op wieltjes zo handig is op het vliegveld om mee
naar de incheck te rollen. Weet jij wel hoeveel tenen jij daarmee beschadigt,
Julia?
En besef jij
wel dat zo’n wieltje af kan breken? Julia, onder ons: jij hebt geen 30 liter
koffer nodig en geen 30 liter tas. Ik reken je voor wat je nodig hebt: een
miniscuul bikini’tje, een pakje condomen, je aansteker, een toilettas met je
tandenborstel en pasta en meer niet. Je haarborstel laat je thuis. Krijg je
zo’n lekkere wilde Ibiza haardos van.
En doe deze
spullen in een Dirk van den Broek tas. Morgen ga ik deze brief hardop voorlezen
als jij weer over je tassenprobleem begint. Zo hard mogelijk, want jij hebt
recht op de waarheid.
Je collega
Bianca
Nb: stop met
kijken naar Patrick, want hij is van mij (al weet hij dat nog niet)
Uit: 333 dingen om over te schrijven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten