Perron 1 (het gesloopte station)
Hier nam ik
afscheid
van jou op
het perron,
het was een
zachte avond,
in de late
zomerzon.
Een laatste
zoen,
langs je
wang een traan,
een: schrijf
je wel,
je zei: ‘Hij
komt eraan.’
De intercity
nam je mee
en ik zag je
nooit meer
de fluit
klonk om half twee,
dat was hier
ongeveer.
Dit station
is nu gesloopt,
maar niet mijn
hoop, Desirée,
stap uit en
kus me
in het puin
van perron 2.
En het sluitsein van de trein,
het rode licht, wordt langzaam vaag
ik ben gelukkig zonder jou
ik ben heel dom gelukkig
op een ingestorte halte,
vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten