Een oude telefooncel, weet je nog? Snel verdwenen ze uit ons leven, geen kwartje meer op zak, voor het geval mocht het nodig zijn, altijd een kwartje op zak. Deze staat op station Maliebaan.
Verslag van een telefoongesprek uit
het verleden met een onbekende
‘Hoi Sjoerd.’
‘Eh.. met
wie?’
‘Met Henk.’
‘O.. ik ken
je niet.’
‘Geeft niet
man, luister gast, wil jij volgende week 50 rooitjes verdienen?’
‘Nee, hoe
zo?’
‘Hoezo nee?’
‘Nou
Gerard..’
‘Henk, geen
Gerard, ik heet Henk..’
‘Goed Henk,
maar hoezo 50 rooitjes verdienen?’
‘Jij hoeft
niet veel te doen Sjoerd, het geld rolt zo jouw kant op.’
‘Van mij
hoeft dat niet Wim, ik ben gelukkig zo, wat moet ik met al dat geld?’
‘Wat ga ik
dan doen?’
‘Luister doe
gewoon niet zo raar en doe mee.’
‘Ik ben
liever raar.’
‘Luister
Sjoerd, jij bent echt raar, maar goed, je moet het zelf
weten. Jij
krijgt dikke vette spijt, hele dikke spijt.’
“Zal wel.’
‘Effe iets
anders, ik heb een leuk pitje voor jou.’
‘Een pitje?’
‘Een pitbull
sukkel. Vijf maanden oud, voor jou voor
tweehonderdvijftig
gulden. Nou, een koopje, wat zeg je daar
van?’
‘Mijn
aardappels staan op.’
‘Je bent gek
als je het niet doet.’
‘Jezus, de
pan begint te roken.’
‘Weet je wat
jij doet Sjoerd, je bekijkt het maar, ik kom nog
een keer
terug als Rambootje groot is.’
‘Is zeker
goed. Je bent raar. Je bent echt helemaal gek.’
‘Dag Kees.’
‘Henk, het
is Henk, mafkees.’
‘Bye Joop.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten