Vandaag de lente

Wat een mooie dag vandaag. En zo'n dag houdt de kersverse papa wel bezig. Hij heeft het mannetje vannacht verschoond en de fles gegeven, zodat mama door kon slapen. Daarna heeft hij met opa en oma een kopje koffie gedronken en een Zeeuwse bolus gegeten.
's Avonds heeft papa geprobeerd nog wat van de vaderlandse eredivisie te volgen, maar zijn kereltje was te moe en huilde er door heen. Nu is hij weer getroost.
Hij doet het goed hoor, het is een lief mannetje.

Eerste herinneringen mooie reacties

Er zijn een paar hele mooie reacties gekomen op de eerste herinnering. Opvallend is dat de reactie gevers hier en daar weten dat het niet helemaal klopt. Maar dat geeft ook niet. Het is leuk om te lezen en soms verrassend vanaf 2,5 jaar af al..Thijs is nu ook al aan het rondkijken...wat zal hij zich later herinneren?

Wat weet je nog?

Wat weet je nog? Wat is je eerste herinnering? Ik moest eraan denken toen Anja een stukje voorlas aan kleine Thijs. Zoiets zal hij zich niet bewust herinneren, misschien wel onbewust. Een van mijn eerste herinneringen is dat ik bij mijn opa achter op de fiets zit en dat we naar zijn loodsboot rijden.
Gedachtes van zolang geleden kunnen vervormd zijn door bijvoorbeeld foto's of televisiebeelden. Ik heb een herinnering aan een landing op de maan. Theoretisch kan dat niet de landing van 1969 zijn, toen was ik twee, dus is het een van de latere Apollo's geweest.
Ik ben wel benieuwd naar wat anderen zich van hun allervroegste tijd voor de geest kunnen halen.

bietjes

We dachten dat we rooie kool hadden gekocht, maar in het potje zaten bietjes. En zoals jullie weten ben ik heeel bijgelovig. Vroeger gebeurde er van alles als we bietjes aten.
Het was gewoon vragen om moeilijkheden. Maar het is nu 21 uur en er is nog niks gebeurd. We wachten het af.
Thijs heeft deze week een betoverende lach naar opa gezonden. Heerlijk.

Oeps mijn rug!

Vanmiddag, toen de zon scheen, heb ik het vogelhuisje van de schuur getild. Vorig jaar wilde er geen vogelein in broeden. Toen ik het huisje open had gemaakt, bleek waarom: er zat nog een compleet nestje in, met veertjes. Ik klopte het nestje eruit en deed het schoonmaakmiddel erin. Mijn plan was de tuinslang er op te zetten. Ik pakte de slang, bukte en het volgende moment schoot het in mijn rug. Sjoerdje loopt nu moeilijk. Anja heeft de SRL gelei erop gesmeerd en ze voegde er aan toe dat mijn achterkant lekker rood zou worden van de warmte. Ze gebruikte het woord 'baviaantje'. Ik zei dat baviaantjes alleen een rode achterkant hebben in periodes van ernstige vruchtbaarheid. Ik ben niet in die toestand, ik ben gewond, een slachtoffer van mijn natuurbeschermingsactiviteiten. Rotvogels, ik doe niks meer voor jullie.
Thijs slaapt lekker naast me in het reiswiegje. Ik hoor op het nieuws dat peuters vastroesten aan het scherm en toetsenbord. Peuters! Hoe kan dat nou???

Het op-en-neer-dingetje

Jee, ik ben mijn normale ritme helemaal kwijt. Het is wel druk, maar dat is niet het probleem. Wij draaien nu als planeten om de zon Thijs. Hij is het stralende (meestal) middelpunt.
Gisteren hebben we oma's verjaardag gevierd. Oma was haar stem kwijt dus had opa alle gasten afgebeld, maar ja, hij moest wel van die zelfgebakken taarten af. Dat kwam dus goed uit. Het was stil op de verjaardag. Oma probeerde nog wat geluid eruit te persen, maar er kwam weinig. Ze moest van mij een warme sjaal omdoen, maar dat doet ze niet. We blijven lachen met oma. We waren hier in huis bezig de box van de kleine te monteren, maar we hadden een probleem met een stuk dat er niet tussen hoorde, dat deel hoorde bij de bodem. Oma merkte daarover op: 'Is dat wel het goeie op- en- neer- dingetje?'
We weten dus nu dat een box een op-en-neer-dingetje heeft.
Er vliegt nu een poesje langs mijn beeldscherm, zij heeft haar batravenuurtje ben ik bang. Ik moet sluiten, anders gebeuren er dingen.
Goed dat ik weer aan het bloggen ben, dat betekent dat ik het ritme weer enigszins terug heb.
Vanavond vloog ereen toets uit het toetsenbord, heel vreemd, ik denk dat het de spirits zijn. Het ligt nu onder de kast, mm lastig.

Vannacht sliepen we gewoon

Vannacht sliepen we gewoon met z'n allen. Uit het wiegje klonk af en toe een kreetje, meer niet. Het was heerlijk. Zo kan het dus ook. Vandaag verder geleerd in de baby verzorging. Zo'n broekje aan doen is toch nog een kunst met die wapperende beentjes.