Een
avond in Amsterdam. Aan de bomen, langs de gracht, hangen misschien wel
duizenden lichtjes. Wel mooi, maar is dat ook milieuvriendelijk? De Bijenkorf
lijkt wel een buitenaards object, een zojuist gelande vliegende kubus, zo
stralend verlicht. De Dam zelf is gek genoeg vrijwel leeg. Geen hamburgerkeet,
geen ijsbaan, geen kermis en: geen kerstboom. Huh? Ik weet dat de gemeente al
vroeg in de zomer een medewerker naar Duitsland stuurt om daar een joekel van een boom te scoren. Het is een
kwestie van aanbellen en in je beste Duits vragen of die boom omgezaagd mag
worden voor de Weihnachten. De Duitser in kwestie is meestal vereerd dat zijn
boom nog in de volle glorie mag staan. En de tuin wordt er ook weer zo lekker licht
van. Dus waar is de kerstboom? Of ben ik te vroeg? Als ik volgende week kom
staat er een boom tot in de hemel, een drietal ijsbanen, een schiettent en een
suikerspinnenhandel. Soms kunnen die dingen bliksemsnel komen, net zo snel als
ze weer kunnen verdwijnen. Wonderlijk is dat. Maar de drukte in dit gebied
blijft. Net als de vraag waarom de drommen precies hier op afkomen. De man die
naast me loopt vertelt over de joint die hij heeft gekocht, voor zijn zieke
vrouw. Dan heeft ze minder pijn. Wel fijn dat je dat hier bij je kunt hebben
zonder gearresteerd te worden. Op veel plekken op de wereld zouden ze het
verhaal van je zieke vrouw niet geloven en je in de kerker smijten. Heerlijke
stad. Jammer dat ik weer naar huis ga. Misschien kan iemand me vertellen of de
boom er inmiddels al staat.
vrijdag 14 december 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten