Kaars voor het raam actie (vervolg)

Vandaag weer sneeuw en ijs, net of het nooit meer op zal houden. Helemaal vergeten hoe een

normale straat eruit ziet, met groen aan de bomen. Vanavond een oude doos met spirituele tijdschriften door zitten nemen. Heb ik gekregen van oud collega Ati. Ik word daar weer rustig van en het opent perspectieven. Van werken word je blik niet verbreed, van al die werkdruk

stomp je af denk ik. Maar goed, het huishouden helemaal alleen gedaan, gestofzuigd, gekookt,

af gewassen en tot slot een wasje gedraaid. Toen was er nog tijd om wat te schilderen. Ik heb nog wat opdrachten om af te maken. Een overleden kat voor een vriendin, een geliefde van een beeldhouwer.. zo is er altijd wel wat te schilderen, maar het blijft leuk. Ik zal ook weer eens wat aan de website doen, na de verhuizing. Het adres is nog steeds: http://www.sjoerdvanberkel.nl/ Ik heb de domeinnaam geclaimd. Er zijn meer Sjoerd van Berkels (kijk maar op internet) maar die waren te laat.

Nog een bericht ontvangen van Manon, partner van de om het leven gebrachte man. Ze zal ook een kaars voor haar raam zetten, want ze vindt het een goed idee. Da's mooi. In het onderzoek

naar de toedracht zit nog weinig vooruitgang. Met de kinderen gaat het goed, schrijft ze.

Ik hoop dat er meer mensen een kaars voor hun raam willen plaatsen. Maken we er een mooie

actie van. De 31e januari om negen uur ok?

Nu gaan we slapen en we hopen dat iedereen zoet zal slapen en zal dromen van het allermooiste

wat het leven op de planeet te bieden heeft. Iedereen een liefdevolle nacht!

Een kaars voor mijn raam voor het slachtoffer zondag 31 januari 21 uur

Zelf ben ik druk bezig met de verhuizing, maar ook met de bruiloft. Ik ga binnenkort een kostuum aan laten meten. Probleem wordt de schoenen, ik heb een te kleine maat, dat wordt dus zoeken. De wereld is bezig met de rokende puinhopen van Haiti. In de straat gaat ook alles gewoon verder of er niks gebeurd is. Rampen gebeuren dus en we zeiden hier tegen elkaar: Wat vreemd dat alles gewoon doorgaat.. maar we kunnen er wel aan denken. Zo denk ik er over om op zondag 31 januari om 21.00 uur een kaars voor mijn raam te zetten, om het slachtoffer van de moord te herdenken en tegelijk is het een gebaar aan de nabestaanden en verder aan alle andere nabestaanden van de rampen in ons bestaan. Ik zal de kaars voor het keukenraam plaatsen en 10 minuten of zo laten branden. Op dat moment is het dan een maand en een dag geleden. Laat het tegelijk ook een protest zijn tegen geweld en intolerantie!

Als de sneeuw valt

Een onschuldig gedichtje uit de oude doos.


Als de sneeuw valt!
En het ijs is duimendik
gaan we dan surfen
zul jij dat durven?
Als de sneeuw valt
en het stormt nog bovendien
gaan wij dan tennissen
alleen of met kennissen?
als de sneeuw valt !
als de sneeuw valt !
het sneeuwt, het sneeuwt
maar wij gaan buiten zwemmen
zonder remmen
als de sneeuw valt!
doen we of het zomer is
nee met de winter
is niks mis
maar liefde vraagt de zomer
liefde vraagt de zomer
als de sneeuw valt!
als de sneeuw valt!

31-5-1995

Bericht aan Niels, broer van de verongelukte jongen

Krijg een berichtje, een reactie van een broer van de verongelukte jongen van dit weekend.
Beste Niels, ik weet je adres niet, maar ik zal je het volgende antwoorden: we zijn vanuit Zaandam de provinciale weg op gereden richting Alkmaar. Dat was rond kwart voor een.
Het was een donkere nacht, met vlokken sneeuw, het was koud en hier en daar glad.
Het was slecht weer op de weg. We reden langs Uitgeest de N203 dus aan de andere kant
van de A9. We passeerden dus inderdaad Akersloot op het moment van het ongeluk,
maar de A9 zat er tussen.
We gingen door Limmen en reden in de richting van Heiloo om onze vriend Felix af te zetten. Rond kwart voor een waren we in Heiloo op de Kloosterhof. Daar zijn we omgekeerd en naar Alkmaar gereden.
Op de ring Alkmaar stuurde ik om 1 minuut over 1 een bericht naar mijn vriendin (dit hebben we net gecontroleerd op onze mobiele telefoons), die kort daarna de ambulance hoorde en zich zorgen maakte. Een paar minuten later zagen wij een politie auto en een ambulance voorbij schieten met grote haast. Onderweg is ons niets opgevallen van een ongeluk, we hebben ook
niets gehoord. Gezien de toestand op de weg, de combinatie van die jagende sneeuw en lokale
gladheid lijkt het mij dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten.
Beste Niels, ik kan je dus helaas niets meer vertellen dan hoe het in die omgeving was die nacht, maar van het ongeluk hebben wij niets meegekregen. Ik wens je wel veel sterkte in deze moeilijke tijd en laat nog wat van je horen!
Niels en familie,
sterkte en veel liefde, groet,

Sjoerd

inpakken

Gisteren en vandaag flink bezig geweest met de verhuizing. Dozen ingepakt, wat weg kan geselecteerd, verhuisberichten gestuurd. De adreswijzigingen met onze kat Sjaak erop zijn ook binnen. Ben ook bezig de verhuisploeg te activeren. Ik heb nu weinig tijd voor andere hobbies. Nou ja, hardlopen heb ik vanmiddag geprobeerd, maar dat ging totaal niet vanwege de gladdigheid. Ik kan nog gaan schilderen, maar ik heb niet zoveel rust en schilderen is toch een soort meditatie.

Gisteravond, avond in de Fabriek door Rosa

Gisteravond, een leuke avond aan de Zaan gehad in cultureel centrum de Fabriek te Zaandam. Het is een filmhuis en op de achtergrond, tegen de muur, worden oude beelden van het roemrijke Zaanse leven geprojecteerd. Ik ben er om wat liedjes te zingen en dat ging erg goed.Er waren nog meer dichters en muzikanten, onder andere Cees Jan Sierhuis en the Highlanders. De laatste is een groep die spelen met fluiten, trommels en trommelzakken. Het klinkt als oude liederen, maar de teksten zijn wat aaangepast. Zo hebben ze een nummer dat ze liever patat met mayonaise eten als gort met stroop. Mijn liedjes met de Fruitcompagnie gingen over Willem de Zwaan, de eenzame zwaan langs de Zaan, een verhaal over een vluchteling, een motorliedje en een paar zeemansliederen, zelfgemaakt. De avond begon om negen uur met een mooi lied over de Zaan geschreven door Hans Kuijper. Om over twaalven zijn wij weggeggaan, toen was het programma nog bezig. Cees Jan Sierhuis bekende dat hij nerveus was voor zijn optreden. Hij deed een experimenteel gedicht met klanken op Jan Hanlo's Oote oote boe..

Toen we terugreden langs Akersloot is daar een ernstig ongeluk gebeurd. Een jongeman uit de

Zaan is in de sloot gereden en overleden. Bizar toeval na een avondje met allemaal gedichten en

liederen over de Zaan. Mijn geliefde hoorde de sirenes en maakte zich zorgen.

De avond was overigens georganiseerd door de stichting Rosa, een Zaanse politieke vereniging

met als missie bij te dragen aan een betere samenleving. Of dat gelukt is weet ik niet, het was in ieder geval erg creatief en gezellig!

Gedicht uit 1995 Kleine woorden

Ik was afgelopen zondag in Alja's galerie aan de Nieuwlandersingel 49 en heb daar voorgelezen uit eigen werk. Het was intiem en inspirerend zo met zijn tienen rond de tafel en de sneeuw buiten.
Uit de tas met boekjes, met de hand geschreven als een monnik, kwamen onbekende gedichten
tevoorschijn die ik me niet goed meer kon herinneren. Een ervan was het volgende gedichtje:


Kleine woorden
in mijn hart,
en in mijn hoofd,
kleine woorden,
die je misschien
niet gelooft,
kleine woorden,
in je oor,
en in je haar
kleine woorden,
fluister ze maar,
kleine woorden,
van liefde, tederheid,
kleine woorden,
neem toch
de tijd voor
kleine woorden
kleine woorden
kleine woorden !

31-5-1995