Vandaag langs het water gerend. En het ging als een speer. Nergens pijn, geen kuiten, geen scheenbenen of steken die in de weg zitten. En alle onderdelen van de computer losgemaakt, draden opnieuw bevestigd. Papier opgeruimd. Een hele gewone dag was het. Maar de lucht was wel heel bijzonder, blauw en toch bewolkt. Ik kijk er graag naar, wij hebben toch de mooiste luchten op de wereld.
De papieren voor de trip naar Parijs opgehaald. Als we zijn ingestort kunnen we ook nog een bootreis op de Seine maken is me verteld. Ok.
De katten waren weer heftig aan het vechten. Nou ja, ze maken meer herrie dan ze wat doen hoor.
Gister had ik een laatste gesprek met de mental coach van het bedrijf. Het vond plaats in een totaal lege kamer en ineens viel het me op dat het raam open stond. Ik zei dat het wel symbolisch leek, een gesprek in een verlaten kamer met het raam open. Voor mij was het of de toekomst open was, geen tijd om terug te kijken, alleen vandaag en morgen misschien..
Alleen vandaag
en morgen misschien
we zien wel wat het wordt
als de zon weer opkomt
zal alles nieuw zijn
maar vandaag klinken
speelse jonge stemmen
naast het vogel gekwetter
en scheurt een brommer
daar puberaal doorheen
zoals het hoort
het is zoals het gaat
Alleen vandaag
en morgen misschien
we zien wel wat er van komt
en komt er niets
is t ook goed
Het is laat, ik moet stoppen, maar de nacht heeft ook wel iets zorgzaams over zich.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten