Ik deed mee, met 200 anderen, aan de juli schrijfchallenge van Prompt. Het thema was: Onder de radar. In deze Prompt krijg je een prompt, een opdracht, en je hebt een dag om deze te maken. Ik publiceer nu mijn delen. De link naar de website van Prompt is: www.prompt-schrijven.nl. Kijk daar even, misschien wil je een keer meedoen?
Prompt Onder de radar: Dag 9 Spijt
Spijt is nu dicht bij me.
Spijt omdat ik nu vooruitschuif in stromende regen, met
naast me een zombie die ik niet vertrouw. Is zij misschien iemand van de Toto
stam? Een stam die mogelijk betrokken is bij mensenhandel al zijn er geen harde
bewijzen.
En ze zullen ook
zeker interesse in de schedel hebben, omdat het de kop van de rivaal is. Dat is
ze ook veel waard.
Ik denk weer aan
de brief die ik drie jaar geleden kreeg. ‘Mi quierida,’ schreef je, ‘ik denk
elke dag aan je sinds ik je tegenkwam. Kom terug bij me. Ik ben in het kamp van
de Bkabi’s. Breng een cadeau mee voor mijn vader. Dan zal hij onze relatie
goedkeuren. Neem de schedel van onze
stamvader mee en breng deze thuis. Ik zie je
op een dag verschijnen. Hou zielsveel van je. Ik wacht op je, hoewel ik
ziek ben.’
Ik las de brief duizend keer en wist dat deze echt was.
Geen fake. Vroeg me wel af waarom zo’n terroristenmeisje toestemming van haar
pa nodig heeft. Nou ja, hi is natuurlijk de godfather van de clan.
Ik besloot te
solliciteren in het museum voor volkenkunde in London.
We stoppen even. Ik kijk de ondode aan en vraag: ‘Wie ben
jij?’
Ze antwoordt niet.
‘Ben je een Toto?’ Ik klink dreigender dan ik van plan
was.
Ze begint te huilen, zo lijkt het.
Ik herhaal: ‘Ben jij een Toto?’
Ze spreekt zacht: ‘Lo siento, lo siento. Si, ik ben een
Toto. Ik was in het vliegtuig. Gearresteerd voor de roof van een partij zilver.
Ik was onderweg naar een gevangenis in
Brasilia. Toen de crash. Maar ik overleefde. Hoelang dat geleden is, weet ik niet.’
‘Wat gebeurde er?’
‘Ik zag je de schedel begraven.’
‘Zo.’
‘Ik dacht: ik kan jouw vriend zijn.’
‘Je wilde me vermoorden, niet?’
‘Nee, mevrouw.” Ik
ben nog steeds verkleed.
‘Laat me je handen zien!’
Ze toont haar handen. In de linker zit een mes.
‘Blijf daar!’
Ze heft haar arm. Het gaat snel. Ik deins achteruit.
Probeer mijn eigen mes te pakken. Dat duurt te lang. Een snee in mijn arm. Die
ligt open.
Maar uit de lucht valt een zwaar voorwerp. Boven op haar
hoofd. Het zet zijn scherpe klauwen in haar vlees. Het bijt in haar oor.
De Toto laat het mes los.
YuYu, de aap, heeft me gered.
De vrouw ligt voor mijn voeten en als ze naar me opkijkt,
krijg ik ineens een idee.
Maar eerst wegwezen hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten